Wskazany wcześniejszy kontakt telefoniczny.
Zabytkowy kompleks zabudowy drewnianej związany z postacią żyjącego w latach 1884 – 1979 wybitnego artysty Jana Wałacha - absolwenta zakopiańskiej C.K. Szkoły Zawodowej Przemysłu Drzewnego oraz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował pod czujnym okiem profesorów Józefa Mehoffera, Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca i Jana Stanisławskiego. Po otrzymaniu stypendium mecenasów sztuki - rodziny Siemianowskich - studia uzupełniał w Paryżu (1908-1910) w Académie Julian i w pracowni Fernanda Cormona w ENSBA. Powrócił jednak do Polski – do swej ukochanej Istebnej, gdzie jako utalentowany grafik, malarz i rzeźbiarz, a przede wszystkim mistrz drzeworytu tworzył aż do ostatnich dni swego życia. Jan Wałach pozostawił po sobie niezwykle bogaty dorobek artystyczny, będący zarazem fenomenalną dokumentacją historyczno–etnograficzną minionej epoki. W jego pracach uwiecznione zostały pasterskie obrzędy, nieistniejące już obiekty sakralne, piękne drewniane chaty, tradycyjne stroje, codzienny trud górali pośród zajęć w polu i lesie, a także beskidzcy muzykanci, czy dawne wesela. Ważne miejsce w artystycznej działalności Jana Wałacha zajmowała sztuka sakralna – zarówno w malarstwie, jak i rzeźbie. Dość powiedzieć, że kiedy tylko przekroczymy próg pracowni, przed naszymi oczami ukaże się zajmujące niemal całą ścianę, monumentalne płótno – Sąd Ostateczny.
Najstarszym ze znajdujących się tu budynków jest drewniany dom o konstrukcji zrębowej, z dwuokapowym dachem krytym gontem, z charakterystycznym "wolim oczkiem", przyczółkami i kozubkami w szczytach. Pochodzi on z ok. 1865 r., przebudowany został w latach 1911–1912. W domu tym mieszkał artysta Jan Wałach z rodziną (wnętrze nie jest udostępnione do zwiedzania).
W odległości ok. 60 metrów od domu stoi pracownia z 1922 r. Zbudowana została ona z belek świerkowych na rzucie prostokąta, a jej konstrukcja nawiązuje do budownictwa regionalnego. Za życia artysty pracownia służyła jako atelier malarskie. Obecnie jest to muzeum biograficzne. Wnętrze zajmują sprzęty, sztalugi i prace artysty: drzeworyty, obrazy olejne, rysunki, gwasze oraz grafiki powstałe w latach 1902-1979. Budynek jest malowniczo usytuowany - na skraju polany, w otoczeniu świerkowego lasu, w sąsiedztwie wiekowej lipy - pomnika przyrody.
Pod lasem stoi studnia z 1930 r. natomiast w pobliżu pracowni znajduje się drewniana kapliczka (z lat 90. XX wieku). Latem 2023 roku, na należącej do zabytkowego kompleksu stodole powstał niezwykle piękny deskal autorstwa Arkadiusza Andrejkowa przedstawiający artystę Jana palącego fajkę. Muzeum słynie z niebanalnych wydarzeń kulturalnych, takich jak Noc Muzeów, Narodowe Czytanie, czy Spotkania Integracyjne Artystów im. Jana Wałacha. Towarzyszy im zawsze piękna oprawa muzyczna kapeli „Wałasi”, której założycielem jest niezwykle utalentowany kompozytor i multiinstrumentalista Zbigniew Wałach. W muzeum organizowane są także warsztaty artystyczne dla dzieci i młodzieży.
